21 Juni 2015
Zonder Peter was het niks geworden met die nieuwe looproute.
De slijpmachines gieren. Overal staan stapels loeizware tegels. En een blèrende radio zorgt voor de gezelligheid. Op de nieuwe looproute buitenlangs de stationshal leggen Peter de Cock en zijn collega’s duizenden tegels neer. Ze moeten flink doorwerken, want op 31 juli gaat de passage open.
Langs de stationshal komt een nieuwe looproute. Hij verbindt de westkant van Utrecht en het stadscentrum met elkaar. Als straks in het station de OV-chipkaartpoortjes dicht zijn, kan iedereen die niet op reis hoeft via de passage toch over de sporen heen.
“Wij werken voor het aannemersbedrijf Unimar Tegelwerken”, vertelt Peter (45). “We zijn hier nu elke dag van zeven tot vier aan het tegelen. Dat gaat als volgt: we hebben de vloer van de passage ruw opgeleverd gekregen en verdelen ‘m in vakken. Overdwars ligt de zogenaamde dilatatie: aluminium profielen die krimpen en uitzetten van de vloer opvangen. Als we dat niet zouden doen, dan zouden er scheuren in de tegels kunnen komen als het erg koud of erg warm is. En in de lengte liggen stalen lijngoten. Die voeren straks het regenwater af.”
Peter verzorgt een kleine rondleiding en laat zien hoe met die stroken en goten een vakkenpatroon ontstaat. “Per vak brengen we een waterdichte coating aan. Daarna gaat er tegellijm op, gevolgd door de tegels zelf. Die zijn van natuursteen en komen uit Noorwegen. Tot slot voegen we de vloer en we kitten ‘m af aan de randen.”
De veertien mannen hebben hun handen vol, want de passage is tien meter breed en vergt duizenden tegels en een stortvloed aan lijm. Maar Peter en zijn collega’s zijn van de categorie niet-lullen-maar-poetsen. “Het is een mooie klus en het komt allemaal dik in orde. Zwaar werk ja, maar dat zijn we gewend. We hebben gelukkig een kraan en een heftruck om de tegels óp de passage te tillen!”